Op de valreep, voor mijn vakantie, het laatste 'nieuws':

Maandag 24 oktober heb ik een afspraak in het Anthonie van Leeuwenhoek. Dan hoor ik hopelijk dat ik in aanmerking kom voor de operatie/ behandeling aldaar. Het blijft dus spannend. Gelukkig heb ik volgende week genoeg afleiding; ik ga een week naar Egypte. Komende week lig ik in een hangmat onder een palmboom of ga ik snorkelen of bootje- varen of gewoon op een strandbedje met een goed boek. In ieder geval heel veel zon, en die heb ik afgelopen zomer zoooo gemist. Komende week dus geen berichten van mij. Ik ben per mail gewoon bereikbaar mocht er nieuws zijn dat je mij niet wil onthouden...

liefs en tot na 23 oktober, Anja

Vanmiddag werd ik gebeld door mijn oncoloog. Ik ben gisteren besproken in 'oncologen-overleg'. Positief is dat het oncologenteam van zowel het mca al het vu unaniem van mening is dat ik in aanmerking kom voor de operatie. Het team van het Anthonie van Leeuwenhoek, waar de operatie zal worden uitgevoerd, wil mij eerst zelf zien. Ook willen zij mijn dossier ( mn de scan) eerst bestuderen. De stukken zijn inmiddels onderweg zegde mijn oncoloog mij toe. Morgen word ik gebeld door AvL voor een afspraak. Die zal naar verwachting op korte termijn plaatsvinden.

Mijn oncoloog schat mijn kans positief in, met een slagje om de arm want het AvL beslist....maar hij beloofde mij voor me te zullen duimen. Ik begreep dat de operatie zo specialistisch is dat deze slechts op 2 plaatsen in Nederland kan worden uitgevoerd. De weg naar volledige genezing heeft een grotere kans van slagen middels deze operatie. Dus....duim voor mij. Morgen meer. Het blijft nog even een 8-baan-gevoel.

liefs Anja

Hallo allemaal

Het is nog maar 5 maanden geleden dat ik de verpletterende diagnose hoorde; darmkanker met uitzaaiingen. Ongeneeslijk en niet operabel. Ik herinner mij de schok en vervolgens de beleving 'dit gaat niet over mij, dit kan niet'. Vervolgens daalde de boodschap in en kon ik niet anders dan mijn leven zo goed en kwaad als het kon, weer oppakken. Dat viel niet altijd mee, de chemo viel me zwaar.

Het is nog maar 2 dagen geleden dat ik de uitslag van de meest recente scan hoorde. Vrijdag jl vertelde de oncoloog mij dat er op de scan geen enkel spoor van een tumor meer te herkennen. Geen tumor, geen uitzaaiing; helemaal niets. Ongeloof, verpletterend, een gelijke beleving als 5 maanden terug :'dit kan niet, gaat dit echt over mij'. Ja dus, verzekerde de oncoloog mij. Zeldzaam zoals mijn lichaam heeft gereageerd op de chemo. Zelfs voor de oncoloog ongekend en zeldzaam.

Voor mij een wonder. Ik kan het amper bevatten. Geen kanker. Weer een perspectief hebben. Deuren die ik dicht had gedaan weer openen. Werk, relatie, vakantie, kerst, de verjaardag van mijn zoon meemaken, mijn eigen verjaardag weer vieren en.. ik kan het nog steeds niet bevatten.

Hoe kan ik het jullie dan uitleggen. Behalve dat ik dankbaar ben, zo blij en ik hoop zo dat de oncoloog zich niet vergist.

Hoe verder. Alle tumoren zijn weg dwz niet meer zichtbaar op de scan. Een kleine restafwijking op mijn lever. Om alle risico's uit te sluiten stelde de oncoloog een nieuwe operatie voor. Een geheel nieuwe behandelwijze , die alleen in een gespecialiseerd ziekenhuis te Amsterdam kan worden uitgevoerd. De operatie zal gericht zijn op het verwijderen van die 'afwijking'. Tevens kan tijdens zo'n operatie mijn buikholte nog eens goed gecontroleerd worden, om eventuele afwijkingen die niet mbv de scan zichtbaar zijn, te traceren. En vervolgens te verwijderen met een al even nieuwe behandelingswijze ( dank aan alle fondsen en sponsoren die onderzoek naar genezingsmogelijkheden van kanker mogelijk maken, waardoor de ontwikkeling op het gebied van behandelwijzen tav darmkanker zo ver is. Ik dank er mijn leven aan). Dinsdag as zal mijn oncoloog mijn 'geval' voorleggen aan een team artsen. Daar zal worden besloten of ik wel of niet geopereerd zal worden. Woensdagavond hoor ik of ik geopereerd word, en zo ja, wanneer. Een hersteloperatie mbt mijn stoma behoort eveneens tot de mogelijkheden. Van palliatieve zorg naar behandeling met als doel, totale genezing.

Sinds vrijdag herhaalt de gedachte zich steeds; dit is een wonder. Een 2e kans van leven. En echt wonder. Meer woorden heb ik er niet voor. Het is voor mij nog steeds amper te bevatten. Lieve allemaal, zo ontzettend bedankt voor jullie lieve woorden, voor jullie steun, voor jullie zorg, voor jullie gedachten aan mij. Voor het feit dat ik mij afgelopen maanden zo gedragen voelde door jullie. Niet alleen, nooit alleen. Ik heb dit nooit kunnen doen zonder jullie. Dank jullie wel,

liefs Anja